
वीरगञ्ज, मधेस प्रदेश
गर्मी चर्किदै जाँदा मधेसवासी पानीको अभावमा छटपटाइरहेका छन्। वीरगञ्ज महानगरपालिकामा खनिएका परम्परागत सुँध (इनार, कुवा) सुक्दै गएका छन् भने पाइपलाइन र डिप बोरिङमार्फत पानी आपूर्तिको प्रयास पनि पर्याप्त हुन सकेको छैन।
महानगरको तथ्याङ्कअनुसार, हाल दैनिक ४ लाख लिटर पानी वितरण भइरहेको छ, तर जनसंख्याको तुलनामा यो मात्रा न्यून छ। कतिपय वडाहरूमा दिनहुँ घण्टौँ लाइन लागे पनि पानी पाउँदैनन्।
मुख्य समस्या के–के छन्?
• सुँध स्रोतको सुक्दै जानु
• भूगर्भीय पानीको कमी
• जनसंख्याको तीव्र वृद्धि
• वितरण प्रणालीको अव्यवस्था
महानगरको प्रयास
• नयाँ डिप बोरिङ खन्ने काम तीव्र पारिएको
• पाइपलाइन विस्तार गर्दै वडामा समान वितरणको प्रयास
• ट्यांकरमार्फत पानी आपूर्ति जारी
स्थानीयबासीको पीडा
“पानी पाउन घण्टौँ लाइन बस्नुपर्छ। कतिपय दिन त खाली गाग्री लिएर फर्किनुपर्छ,” वीरगञ्ज निवासी लक्ष्मी देवी भन्छिन्।
समाधान के हुन सक्छ?
• दीर्घकालीन योजना अनुसार भूजल संरक्षण
• वर्षा संकलन प्रणालीको विस्तार
• वैकल्पिक पानी स्रोतको खोज
मधेसमा वर्षेनी दोहोरिने यो संकट समाधानका लागि तत्कालीन प्रयास मात्र होइन, दीर्घकालीन रणनीति आवश्यक देखिन्छ। जनताको जीवनसँग जोडिएको यो समस्यामा सबै सरोकारवालाको ध्यान जान जरुरी छ।